mysterie

ze kwamen van heinde en

verre aanschouwden de paden

en lanen kronkelend door

bossige heide teneinde de wirwar

van wegen te ontwarren

ze bewogen voort door sluimerende

mist op de velden met wazige

vergezichten schimmige struiken

omzeilend om te stranden

op zandige gronden

ze zweefden omhoog met het

hoofd in de wolken over oneindige

wateren vochtige flarden van

nevel ontwijkend om op te

lossen in het niets

Marcella Boomsma oktober 2021

momenten van vreugde en verdriet

door de componist aaneengeregen

als kralen aan een snoer

de balk gevuld met noten

klinkend in zijn hoofd

herinneringen zorgvuldig verzameld

gerangschikt allegro en andante

forte begonnen

pianissimo geëindigd

melodie van een mensenleven

Marcella mei 2019

zon verwarmt

mijn ziel

regen wist

mijn verdriet

storm verdrijft

mijn gedachten

voedsel verzadigt

mijn lichaam

water lest

mijn dorst

mensen bieden

gezelschap

ik heb genoeg

Marcella Boomsma

februari 2022

onderhevig ben ik gebleven

vloeide niet zoals de regen

al om wat ik vroeg niet gekregen

toch nu ervaar ik het als een zegen

want ik ging verder dan gedacht

het heeft me meer gebracht

nooit de pijn verzacht

is nu mijn kracht

© Sebastiaan Stroosnijder

Geheim

Als kind was eens

een luciferdoosje

jouw schatkist.

Een briefje erin

met een hart, een pijl

en twee namen.

Je verstopte het

ergens in huis

op een geheime plek.

Het werd gevonden.

Nog dagen daarna

werd je geplaagd,

kreeg je rode konen.

Hennie Pen-Dijkema