1 [2] 3 4 5 6 7 |
Thema = Metaforen 2022-11-29 / Thea de Hilster genieten
drie violen spelen hun heldere korte klanken als slaperige dromen duiken ondertonen op noten worden als wilde nachten herhalen zich het soezerige en felle keert keer op keer zoals bloemen dichten koeien loeien sirenes schellen bijen en vlinders slapen en ontwaken klinken de vele variaties tot de laatste streek vervliegt en hun stemmen zwijgen |
Thema = Gisteren, vandaag, morgen 2022-11-29 / Thea de Hilster vandaag is die morgen
gisteren hoopte ik dat het nooit morgen zou worden de tijd stil zou blijven staan we konden blijven genieten van samenzijn maar het kon niet meer vandaag is die morgen van gisteren de dag dat alles donker is geworden ik je moest laten gaan naar ik weet niet waar je warmte niet meer voel je nog wel kan zien maar niet meer spreken morgen zie ik je voor de laatste maal keer jij terug tot as die ik zal uitstrooien op al die plekken met herinneringen aan jou overmorgen ben je niet verdwenen zal je zomaar ergens zien voelen in mijn lijf en hoofd en hoewel ik alleen zal zijn ben jij nooit ver weg |
Thema = Moeder aarde zorgt voor mij 2022-03-24 / Thea de Hilster moeder aarde
de wegen van moeder aarde zijn voor mij ondoorgrondelijk heel vroeger brak het land werd gescheiden door oceanen tweehonderd miljoen jaar voor nu liepen er dinosaurussen niet te geloven zo groot wij kennen ze enkel van skeletten tellen we tienduizend jaar terug dan zitten we hier in een ijstijd nu warmt de aarde weer op moeder aarde gaat haar gang wij halen mineralen uit de grond zij laat hem rommelen en beven spuwt af en toe haar binnenste buiten wij verstoken haar kolen en gas zij laat het regen sneeuwen zorgt voor zon en wind wij putten de bodem uit zij zorgt voor ziektes wij voor erosie en overstromingen ze geeft ons licht en donker warmte en koude voedsel en water medemens en dier zoet en zout moeder aarde zorgt voor ons zorgen wij ook voor haar |
Thema = Kindergedichten 2022-03-24 / Thea de Hilster Heidi
Heidi liep met haar poppenwagentje te wandelen langs de Heidelaan het zonnetje scheen in haar gezicht waar zou ze nu eens heen gaan ze liep langs een hekje een tuin met een hond een heg met een gat erin een kuiltje in de grond ze zag veel nieuwe dingen sloeg af en toe de hoek eens om zei ‘dag meneertje, dag mevrouw’ en ineens dacht Heidi kom ik wil weer naar papa toe papa waar ben je nou ik ben een beetje moe kom asjeblieft gauw ze huilde tranen met tuiten oom agent vroeg naar haar naam ze kon nog snikkend zeggen ik ben Heidi van de Heidelaan ze mocht in de auto zo reed ze naar huis dank u wel politie nu ben ik veilig thuis |
Thema = Fusiegedicht 2021-12-12 / Thea de Hilster Verweven
ruim vier eeuwen geleden veranderde water in land met rechte sloten en ringvaart kwam de gouden grond tot stand bruggen voor paard en wagen met tol bij de Beemsterpoort vissen veranderden in koeien klei bracht nieuwe producten voort tol bestaat al lang niet meer de bruggen zijn gebleven werelderfgoed en stad zijn met elkaar verweven onze keuze is beklonken niet gescheiden als voorheen met instemming van velen worden stad en polder één |
1 [2] 3 4 5 6 7 |