Een willekeurig gedicht uit het archief | |
| Aloysius Klepper - Tegen het morgenrood - 2013-08-13 Tegen het morgenrood
Strak en wolkeloos tegen het morgenrood tekent zich mijn contour helder en statig zo kom ik het best tot mijn trotse recht daarom zing ik tot de wereld ik sta op het dak van de ren zodat je goed ziet hier ben ik de baas de dames blijven nog even op hun stok slapen maar als ik zing weten zij het ook de plicht roept laat de wereld ontwaken sla je vleugels los op de tonen van mijn KUKELEKUUU! | |
